Zoals het bij de bakker op de hoek is, zo is het ook in het echte leven. Wat van gisteren is, bestempelen wij al snel als Oud. O, wil je Nieuw? Nee, Nieuw komt morgen! Nieuw is populair. Bij ons allemaal. Nieuw is een toverwoord. Nieuw is beter. Lekkerder, Gezonder, Mooier en spannender. Weg met Oud, zegt ons brein!
Het Oud en Nieuw-denken, we komen het overal tegen. Neem het Journaal. De mode. De techniek. Ons werk. In de wereld waarin wij leven, moet alles sneller, geavanceerder, dynamischer en vooral Nieuw zijn! En dientengevolge is al het andere in onze beleving al snel Oud en geschikt voor de uitverkoop…
Op deze plek doe ik graag een pleidooi voor Oud. Laten we het Oude blijven koesteren. Laten we onze tradities in ere herstellen. Gewoonten van toen in acht blijven nemen. Ideeën van vroeger een kans blijven geven. Proza en poëzie van toen blijven lezen. Klanten van het eerste uur extra verwennen. Vrienden van vroeger omarmen. Gerechten van toen blijven eten. Van mijn part van het brood van gisteren weer broodpap maken (met een klontje echte roomboter!). En laten we blijven genieten van wat ooit van gisteren was en gewoon goed is. Doet u mee?
‘Ik denk dat ik het wel kan.’
Elke ondernemer die groeit heeft ze nodig: medewerkers. En als je ze nodig hebt, dan heb je als werkgever natuurlijk het liefst medewerkers die goed en bedreven zijn in hun vak. Medewerkers die weten wat ze te doen staat. Ervaren mensen, zeg maar. ‘Ervaren’, vreemd woord eigenlijk…
Het woord ‘ervaren’ komt van het Duitse ‘erfahren’ dat ondervinden betekent. Iemand die ‘ervaren’ is, heeft dus iets (wat dat dan ook zou mogen zijn) aan den lijve ondervonden. Hij heeft het ooit al eens meegemaakt. Met andere woorden: als u adverteert met ‘Gezocht een ervaren verkoper M/V voor de bakkerswinkel’, mag u verwachten dat er dames en heren reageren die al eerder in een bakkerswinkel werkten en weten wat zij moeten doen. Prima! Maar wat nou als een volslagen onervaren sollicitant bij u aanklopt voor deze baan? Iemand die nog nooit heeft ondervonden hoe het in het bakkersbedrijf reilt en zeilt? Hoe is uw reactie dan?
Persoonlijk ben ik een groot fan van de 9-jarige filosofe Pippi Langkous die als motto had: ‘ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’. That’s the Spirit! Dát is de mentaliteit die je als werkgever wilt zien bij een sollicitant. Mensen met durf – ook al zijn ze onervaren – kunnen een grote aanwinst zijn voor je organisatie. Ze zijn niet bang. Ze zijn leergierig. Ze doen dingen gewoon. Omdat ze denken dat ze het kunnen. Dat zouden meer mensen moeten doen!
De bonbon-ballen van De Nederlandse Bal Collectie slaan aan in Nederland. De Haagse, De Gooische, De Rotterdamse bal…ze blijken allemaal in een behoefte te voorzien.
Er zijn nu al acht exclusieve streek- en stadsbonbons waaruit je als chocoladeliefhebber kunt kiezen. Neem De Gooische Bal. Dat is de rode bonbon-bal met Gooische honing & whisky. Of De Amsterdamse Bal. Trendy paars-blauw en gemaakt met Amsterdamse Bessenjenever. Of liever De Haagse Bal? De bonbon die je onherroepelijk doet terugdenken aan het Haagse Hopje vanwege de heerlijke Haagse Hopjes Likeur die aan de bonbon is toegevoegd. Het zijn stuk voor stuk streekbonbons met een eigen karakter en eigen smaak.
Natuurlijk, streekproducten zijn gemeengoed. Maar een complete bonbon-collectie op basis van streekingrediënten? Nee, die was er nog niet. En zo geschiedde het. Als creatief ondernemer tekende Carl Schipper voor alle facetten van het design, marketing en sales.
De streekbonbons zijn geliefd als cadeau en souvenir. De luxe verpakking met negen bonbonballen is mooi om te geven aan vrienden en familie van buiten je eigen stad, streek of regio. Of je neemt de Brabantse Bal of Limburgse Bal mee na je weekendje-weg als cadeau voor thuis. Overigens: De Nederlandse Bal is er ook. Uiteraard oranje en met de smaak van ‘Oranje-Boven’! Geniet ze.
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
Onderzoek toont aan dat veel managers weinig openstaan voor echte vernieuwing. Onbekend maakt immers onbemind. In dat licht is het des te vreemder, dat diezelfde managers hun (externe) adviseurs aansturen met briefings waarin ‘out-of-the-box’ denken en doen ten zeerste wordt aangemoedigd. Bij die aansporing ben je als creatief denker op je hoede. Want hoewel opdrachtgevers creatieven inhuren voor nieuwe en creatieve ideeën, is het bekend dat de meest opzienbarende creatieve voorstellen het eerst sneuvelen. ‘Een ontzettend goed idee, maar dit is voor ons een brug te ver’. Of: ‘nee, hier zijn wij nog niet aan toe’, doen opdrachtgevers het vriendelijk af.
Out-of-the-box-creativiteit afwijzen is overigens van alle tijden.
In 1913 bracht Igor Stravinsky voor het eerst zijn nieuwe compositie Le Sacre du Printemps ten gehore in Parijs. Tot dat moment, waren de meeste muziekstukken voor ballet voorzien van traditionele muziek. Sierlijk en harmonieus. Maar dit stuk was anders! Stravinsky had opzettelijk onharmonische notities erin verwerkt en daar moesten de Parijse oortjes even aan wennen. Nog voor de eerste pauze stond de hele zaal op z’n kop en moest de politie fel protesterende bezoekers tot rust manen. Ontdaan door de reacties van het publiek, vluchtte Stravinsky het theater uit.
De geschiedenis leert dat het zo gek nog niet was wat hij gecomponeerd had. Het was gewoon even wennen. Het was nieuw. Of beter gezegd: vernieuwend. Net zoals het altijd ‘even wennen’ is wanneer je een nieuwe creatie aan je opdrachtgevers voorlegt. Creatief werk wordt namelijk altijd gekenmerkt door ‘het element van nieuwheid’. Creatief werk wijkt altijd af van de status quo. Het moet zich namelijk nog bewijzen. Wie durft?
Het is wetenschappelijk bewezen dat knuffelen een positieve invloed heeft op onze gezondheid. Als je iemand een welgemeende omhelzing of oprechte aai over de bol geeft, maken zowel jouw hersenen als die van de ontvanger de stofjes dopamine en endorfine aan. Deze zogenaamde neurotransmitters doen ons direct beter voelen, nemen pijntjes weg en geven ons humeur een positieve ‘boost’.
Dat wetende, is het vreemd dat de gemiddelde mens – en daartoe reken ik ook mijzelf – dagelijks zo weinig knuffelt. Oké, ik zal niet zeggen dat ik nooit knuffels geef en ontvang, maar om nu te beweren dat ik de hele dag de Grote Knuffelbeer ben voor mijn omgeving… nee, dat niet. Helemaal niet erg. Wat niet is, kan nog komen, toch?
Bovendien blijkt, dat je die lekkere stofjes ook op tal van andere manieren kunt vrijmaken in je hersenpan. Gewoon door aandacht te geven aan de mensen in je omgeving. Naar ze te luisteren.
Echt tijd voor ze te nemen. We noemen dat ook wel Kwalitatieve Aanwezigheid. Ik noem het Geestelijk Knuffelen!
Ik geef een voorbeeld: een mevrouw komt een bakkers- annex koffiezaak binnen. Het is een regenachtige dag. De vrouw oogt moe. Een beetje eenzaam ook. En ze is behoorlijk nat geregend.
Nu komt het dopamine-endorfine-momentje: de eigenaar stapt achter zijn toonbank vandaan en spreekt haar persoonlijk aan. Hij vraagt of hij haar blij kan maken met een lekker kopje koffie. Of hij haar natte jas op de kapstok bij de verwarming mag hangen. En als hij haar het kopje koffie serveert, presenteert hij de plaatselijke lekkernij erbij. Van het huis, zegt hij. Kijk, zo kan je ook knuffelen. En elke dag is er wel een momentje dat het kan. Op je gezondheid!
Carl Schipper / Formatie Schipper
Creatief- en conceptdenker
